Η ΓΛΑΥΞ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ

Αναρωτηθήκατε ποτέ τον λόγο που το σύμβολον της θεάς Αθηνάς είναι η γλαύξ;

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα απαντούσαν πως επειδή η κουκουβάγια έχει ιδιαίτερα οξυμένες τις αισθήσεις της ακοής και της οράσεως. Τα μάτια είναι τοποθετημένα μπροστά, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται στερεοσκοπική όραση, κάτι το οποίο είναι απαραίτητο σε κάθε θηρευτή, ώστε να μπορεί να κάνει σωστή εκτίμηση αποστάσεων και ταχυτήτων. Τα όργανα της ακοής είναι τοποθετημένα ασύμμετρα στο κεφάλι του πτηνού και η διαμόρφωση του προσώπου είναι τέτοια, ώστε να κατευθύνει τα ακουστικά κύματα στους ακουστικούς πόρους. Πάρα πολλές γλαύκες έχουν στην κορυφή της κεφαλής χαρακτηριστικές τούφες, οι οποίες ονομάζονται αντία. Τα αντία αποτελούνται από φτερά και δεν έχουν καμία σχέση με την ακοή. Η λειτουργία τους δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί. Οι γλαύκες έχουν σε σχέση με το σωματικό τους βάρος δυσαναλόγως μεγάλη επιφάνεια πτερύγων. Σε συνδυασμό με το μαλακό και πυκνό πτέρωμα επιτυχγάνουν έτσι μια σχεδόν απολύτως αθόρυβη πτήση. (δείτε το βίντεο κάτω) Το θύμα της κουκουβάγιας δεν θα αντιληφθεί τον ερχομό της παρά μόνον όταν τα νύχια της το έχουν αρπάξει.

Στο φιλοσοφικό επίπεδο, η γλαύξ, ακριβώς επειδή βλέπει καθαρά την νύχτα και όχι την ημέρα, συμβολίζει την Σοφία της Αθηνάς, η “Θεωρία” της οποίας προϋποθέτει, όχι τα φυσικά μάτια, που βλέπουν το ψευδές φως της ημέρας, αλλά την νοητική δύναμη του “όμματος της ψυχής”, που βλέπει το αληθές φως της νύχτας, της “Ευφρόνης” του Ηρακλείτου.

Β. Σαφφής (Ιάμβλιχος)

Πηγές: Βικιπαίδεια

Δρ. Άννα Χ. Μαρκοπούλου