Η Ομήρου Οδύσσεια ΔΕΝ συνέβη ΟΥΤΕ γράφτηκε Τότε που μας Είπε η NASA. Πάει Πολύ-Πολύ Πιο Πίσω

 

Γιατί τό μαντεῖο τῶν Δελφῶν, πού εἶναι παλαιότατο ὂνομα, τό γνωρίζει ὡς Πυθών;

Γιατί τόν Νεῖλο ποταμό τόν γνωρίζει μέ τό ὂνομα Αἲγυπτος; Γιατί τήν Θεσσαλία τήν γνωρίζει ὡς Φθία, τήν Χερώνεια ὡς Ἂρνη, τήν νῆσο Φάρο ὡς πελαγία κ.ἂ.

Ἡ ἀπάντηση εἶναι μία καί μόνη: Ὁ Ὃμηρος ἦταν παλαιότατος ἂνθρωπος, ὁ ἲδιος ὁ Ὀδυσσέας κατά τήν γνώμη μου, ὡς αὐτόπτης μάρτυς τοῦ Τρωικοῦ πολέμου, ὃπως ἒχω γράψει ἀναλυτικά σέ ἂλλο ἂρθρο (καθώς τό <Ὃμηρος> εἶναι ψευδώνυμο).

Διαβάστε σχετικά:
Αυτό Είναι το Μεγάλο Μυστικό του Ομήρου!!! «Κρυμμένο» για Αιώνες στα Έπη του!!!

Σύμφωνα μέ τόν Διόδωρο Σικελιώτη, ὁ Νεῖλος ἒχει ἀλλάξει τέσσερα ὀνόματα. Πρῶτα λεγόταν Ὠκεάνη, προφανῶς διότι ἡ περιοχή τοῦ Δέλτα τοῦ Νείλου ἦταν ἓνα ἀπέραντο τέλμα λόγω τοῦ κατακλυσμοῦ τοῦ Δευκαλίωνος ἢ τοῦ Ὠγύγου. Ἀργότερα ὀνομάσθηκε Ἀετός γιά τήν ὁρμητική ροή τῶν ὑδάτων του. Στήν συνέχεια ὀνομάσθηκε Αἲγυπτος, ὃταν εἶχε ἀρχίσει ἡ δεύτερη πλημμύρα τοῦ Αἰγαίου ἀπό τόν Εὒξεινο πόντο, στόν κατακλυσμό τοῦ Δαρδάνου, πού πρέπει νά συνέβη πρίν τό 3.000 π.Χ. Τέλος ὀνομάσθηκε Νεῖλος.

Ὁ Ὃμηρος ὃμως δέν τόν γνωρίζει μέ τό ὂνομα αὐτό, διότι προφανῶς ἒζησε στήν ἐποχή τοῦ Αἰγύπτου. Ἂλλωστε ἓνας Ἰθακίσιος ἀναφέρεται στήν Ὀδύσσεια μέ τό ὂνομα Αἲγυπτος.

Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὃτι ὁ Ὃμηρος ἀρεσκόταν νά ἀναφέρεται στά παλιά. Ἀλλά γιατί; Γιά νά προβληματίση τό ἀκροατήριό του; Τότε, γιατί δέν ὀνομάζει καί τήν Ἀθήνα μέ τό παλιό της ὂνομα, πού ἦταν Κεκρωπία, καί τήν Θήβα Καδμεία;

Διότι ἁπλούστατα, δέν ἒζησε στίς ἐποχές ἐκεῖνες πού εἶχαν οἱ πόλεις τά ὀνόματα αὐτά πρίν τό 5.000 π.Χ.

Διαβάστε επίσης πως
Η NASA Eπιβεβαιώνει την Iστορικότητα της Οδύσσειας

Ἀλλά καί τήν Θεσσαλία, τήν γνωρίζει ὡς Φθία, ἡ ὁποία παλαιότερα ἦταν μία τεράστια ἐνδοχωρική λίμνη, ὃπως μαρτυροῦν οἱ βράχοι τῶν Μετεώρων καί, ὓστερα ἀπό μεγάλο σεισμό ἢ σεισμούς, τά νερά της διέρρευσαν ἀπό τήν κοιλάδα τῶν Τεμπῶν στό Αἰγαῖο. Ἒτσι ἡ λίμνη σιγά σιγά ἐλαττωνόταν, <ἒφθινε> (ὃπως λέγαμε κάποτε τόν φυματικό <φθισικό>), καί ονομάσθηκε Φθία. Ἀπομεινάρι τῆς Φθίας εἶναι ἡ σημερινή λίμνη τῆς Κάρλας, πού ἀρχίζει καί πάλι νά γεμίζη. Ὃταν ἦλθαν οἱ Θεσσαλοί, ἡ περιοχή εἶχε πιά ἀποστραγγισθῆ καί εἶχε γίνει ὁ μεγάλος Θεσσαλικός κάμπος. Οἱ ἐπήλυδες ἐγκαταστάθηκαν στήν <θέσιν ἁλός>, δηλαδή ἐκεῖ ὃπου πρίν ὑπῆρχε θάλασσα, ὁπότε ὀνομάσθηκε Θεσσαλία.

Ἀλλά καί σήμερα ἀκόμη, μέσα στόν αἰῶνα πού μόλις πέρασε, πολλά τοπωνύμια τῶν Ἀθηνῶν ἂλλαξαν.

Ποιός θυμᾶται σήμερα ποιό ἦταν τό Δουργούτι (σήμερα Νέος Κόσμος), τό Κατσιπόδι (Δάφνη), τό Χασάνι (Ἑλληνικό), τά Ἀλωνάρια (Κηφισιά), οι Κουκουβάουνες (Μεταμόρφωση), ὁ Ποδονίφτης (Νέα Φιλαδέλφεια), ἡ Μαγκουφάνα (Πεύκη), τό Τατόϊ (Δεκέλεια, ὃπως καί στήν ἀρχαιότητα), οἱ Ποδαράδες (Νέα Ἰωνία) κλπ.;

Τό ἲδιο ἰσχύει καί γιά τήν ἐποχή πού ἒζησε ὁ Ὃμηρος, ὁ ὁποῖος μᾶς ἐκθειάζει, τόσο στήν Ἰλιάδα ὃσο καί στήν Ὀδύσσεια, τόν χαλκό, πού ἐμφανίσθηκε στήν Ἑλλάδα στά τέλη τῆς νεολιθικῆς ἐποχῆς, γύρω στό 5.000 μέ 4.000 π.Χ. ὃπως δείχνει χυτήριο πού βρέθηκε στήν Ἀραφίνα, τήν σημερινή Ραφήνα. Ὃλα τά ὃπλα τοῦ Τρωικοῦ πολέμου εἶναι χάλκινα, οἱ θώρακες, οἱ ἀσπίδες, οἱ περικεφαλαῖες, τά ξίφη, οἱ αἰχμές βελῶν καί ἀκοντίων. Ὁ Ὃμηρος ἀναφέρεται σποραδικῶς καί στόν σίδηρο, ἀλλά σάν πολύτιμο ἀποθεματικό μέταλλο, καθώς ἦταν δύσκολος στήν ἐπεξεργασία (πολύκμητος). Δέν ἐχρησιμοποιεῖτο στήν κατασκευή ὃπλων. Ἐπίσης ἀναφέρεται στόν χρυσό, στό ἀσήμι, στόν μόλυβδο ἀλλά καί στόν κασσίτερο. Κυρίως ὃμως ἀναφέρεται διαρκῶς στόν χαλκό, τόν ὁποῖο χαρακτηρίζει μέ πολλά κοσμητικά ἐπίθετα.

Διαβάστε επίσης:
Ο Τρωικός Πόλεμος Έγινε Πριν 16.000 Χρόνια!!!

ΠΩΣ ΧΑΘΗΚΕ Η ΝΗΣΟΣ ΦΑΡΟΣ;
Τήν νῆσο Φάρον, ἀπό τήν ὁποία πῆραν τό ὂνομα ὃλοι οἱ φάροι τοῦ κόσμου, ὁ Ὃμηρος τήν τοποθετεῖ ἀνοικτά τῶν αἰγυπτιακῶν ἀκτῶν, στό πέλαγος, καί λέει ὃτι χρειαζόταν κανείς νά κωπηλατεῖ μία ὁλόκληρη ἡμέρα καί μέ ἀέρα πρίμο γιά νά φθάση. Ὁ πολύ νεώτερος γεωγράφος Στράβων, βρίσκει τήν νῆσο Φάρον πολύ πλησίον τῶν ἀκτῶν τῆς Αἰγύπτου καί νομίζει ὃτι ὁ Ὃμηρος λανθάνει, μολονότι τόν ἀναγνωρίζει σάν τόν πατέρα τῆς Γεωγραφικῆς ἐπιστήμης. Ὃμως δέν ἒσφαλε ὁ Ὃμηρος. Οἱ προσχώσεις τοῦ Νείλου τήν ἒφεραν πολύ κοντά στίς αἰγυπτιακές ἀκτές στήν ἐποχή τοῦ Στράβωνος, γύρω στό 100 μ.Χ. περίπου. Σήμερα δέν ὑπάρχει πιά ἡ νῆσος Φάρος. Ἒχει συγχωνευθῆ μέ τίς ἀκτές τῆς Ἀλεξανδρείας.

Ἀλλά καί ἡ Ἒφεσσος, λιμάνι ἦταν στήν ἐποχή τῆς ἐπαίσχυντης Ἀνταλκίδειας εἰρήνης τῶν Σπαρτιατῶν. Τώρα ἀπέχει περί τά 10 χιλιόμετρα ἀπό τό Κουσάντασι τῆς Τουρκίας, ὃπου ζοῦν παλαιοί Κρῆτες καί μιλοῦν ἑλληνικά.

Η ΕΚΡΗΞΗ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ
Τό ἐρώτημα λοιπόν εἶναι πότε ἒζησε ὁ Ὃμηρος. Φαίνεται, ἀπό τά στοιχεῖα πού παραθέσαμε, καί θά παραθέσουμε κι ἂλλα στήν συνέχεια, ὃτι ἦταν παλαιότατος ἂνθρωπος καί δέν ἒζησε οὒτε ἒγραψε τό 8ο π.Χ. αἰῶνα. Ἡ παλαιότητά του καταφαίνεται καί ἀπό τό γεγονός ὃτι, ἐνῶ μᾶς ὁμιλεῖ γιά τήν θαλασσοκρατία τοῦ Μίνωος, φαίνεται νά ἀγνοῆ τήν πλανητικῶν διαστάσεων ἒκρηξη τοῦ ἡφαιστείου τῆς Θήρας, πού ἒγινε γύρω στό 1.600 π.Χ. καί κατέστρεψε τόν μινωικό πολιτισμό.

Ἒτσι, στήν Ὀδύσσεια μᾶς ἀναφέρει ὃτι στήν Κρήτη ἀνθοῦσαν 90 πόλεις, πού τίς κατοικοῦσαν Ἐτεόκρητες (γηγενεῖς Κρῆτες δηλαδή), θεϊκοί Πελασγοί καί <τριχάηκες> Δωριεῖς (φαίνεται ὃτι θά ἦσαν δασύτριχοι). Θά μποροῦσε ὁ ποιητής, πού εἶναι παντογνώστης καί πηγή πληροφοριῶν γιά κάθε μεταγενέστερο συγγραφέα, ποιητή, φιλόσοφο, ἱστορικό κλπ., νά κάνη κάποια ἀναφορά στήν φοβερή αὐτή ἒκρηξη. Ἀπεναντίας, μᾶς ὁμιλεῖ γιά 90 ἀνθοῦσες πόλεις τῆς μινωικῆς Κρήτης.

Μήπως ἒζησε λοιπόν ὁ Ὃμηρος πρίν ἀπό τήν μεγάλη ἒκρηξη τοῦ ἡφαιστείου τῆς Θήρας; Ὁπότε, δικαιολογημένα δέν γνωρίζει τό συμβάν, ἂν ἒζησε πιό μπροστά ἀπό αὐτό. Καί βεβαίως ἀνθοῦσε ὁ μινωικός πολιτισμός.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΙΣΤΟ
Ἐπίσης στήν Ὀδύσσεια μᾶς ἀναφέρει ὁ Ὃμηρος ὃτι ἡ Φαιστός ἦταν παραθαλάσσια περιοχή τῆς Γόρτυνος, νοτιοδυτικά τῆς Κρήτης. Καί πῶς ἀλλοιῶς ἂλλωστε; Θαλασσοκράτωρ ἦταν ὁ Μίνως, ἐπίνειο θά εἶχε γιά τόν στόλο του.

Καί ὃμως, ὁ Στράβων πάλι ἀναφέρει ὃτι ἡ Φαιστός ἀπεῖχε 20 στάδια ἀπό τήν θάλασσα, δηλαδή γύρω στά 3,5 χιλιόμετρα. Ὁ μεγάλος ὁμηριστής μητροπολίτης Εὐστάθιος τῆς Θεσσαλονίκης, πού ἒζησε 1.000 χρόνια ἀργότερα ἀπό τόν Στράβωνα, τό 1.000 μ.Χ., μᾶς πληροφορεῖ ὃτι ἡ Φαιστός ἦταν <μεσογαία>. Σήμερα ἡ Φαιστός ἀπέχει πολλά χιλιόμετρα ἀπό τήν θάλασσα. Ἑπομένως, πότε ἒζησε ὁ Ὃμηρος;

Ἒγκυροι γεωλογικοί χάρτες τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν δείχνουν ὃτι στήν περιοχή τῆς Φαιστοῦ, 7.000 χρόνια πρίν ἀπό σήμερα, ἡ ἀκτογραμμή τῆς περιοχῆς αὐτῆς τῆς Κρήτης ἐλάχιστα μεταβλήθηκε, Ἦταν λίγο μεγαλύτερη, πρός τό Λιβυκό πέλαγος, καί μειώθηκε κατακλυσθεῖσα ἀπό τά ὓδατα.

Ναυάγιο ἂλλωστε τῆς Μεσογείου ἡ Κρήτη. Μήπως λοιπόν ὑπῆρχε ἐκεῖ κάποιο ἀκρωτήριο Φαιστός, ὃπως λέει ὁ Ὃμηρος, ὃπου βρισκόταν ὁ ναύσταθμος τοῦ Μίνωος, πού κατεκλύσθη ἀπό τίς πλημμύρες τοῦ Αἰγαίου καί ἀχρηστεύθηκε, ὁπότε ἡ κυρίως πόλη τῆς Φαιστοῦ, πού ἒτσι κι ἀλλοιῶς βρισκόταν κοντά στήν θάλασσα (κατά τόν Στράβωνα) ἒγινε περισσότερο <μεσογαία> κατά τόν Εὐστάθιο, λόγω προσχώσεων ποταμῶν;

Καί πῶς γνωρίζει αὐτή τήν λεπτομέρεια ὁ Ὃμηρος; Γνωρίζει δηλαδή ὃτι στό νοτιοδυτικό ἂκρο τῆς Κρήτης, στήν Γόρτυνα, ὑπάρχει ἀκρωτήριο μέ τό ὂνομα Φαιστός, ὃπου τσακίστηκαν μερικά πλοῖα τοῦ Μενελάου. Αὐτή ἡ γνώση δικαιολογεῖται μόνο ἂν ὁ Ὃμηρος ζοῦσε ἐκείνη τήν ἐποχή. Ἰδού καί οἱ στίχοι τῆς ραψωδίας Ὀδ. γ 293 κ.ἑξ. ὃπως τούς ἀποδίδω στήν μόλις κυκλοφορήσασα ἒμμετρη Ὀδύσσεια (καί Ἰλιάδα) ἀπό τήν <Αἰγηίδα>: Ὑπάρχει πέτρα ἀπόκρημνη καί λεία μέσ᾽ στήν θάλασσα στήν ἐσχατιά τῆς Γόρτυνος, σέ πόντο σκοτεινό, στό δυτικό ἀκρωτήρι ὠθεῖ κῦμα μεγάλο ὁ Νότος, ᾽κεῖ στήν Φαιστό, βράχος μικρός τό κῦμα ἀποδιώχνει.

Διαβάστε επίσης:
Ορφέας και Όμηρος Έζησαν 16.500 χρόνια πριν. Απαγορευμένες Γνώσεις

Τό τελικό ἐρώτημα εἶναι, ἂν ὃλα αὐτά πού τεκμηριώνουν οἱ ἀρχαῖες γραφές εἶναι ἀληθινά, πότε ἒγινε τελικά ὁ Τρωικός πόλεμος; Πόσο παλαιός εἶναι ὁ Ὃμηρος; Πόσο παλαιά εἶναι ἡ Ἑλλάδα; Καί πόσο παλαιά εἶναι ἡ ἱστορία τῶν Ἑλλήνων;

ΚΩΣΤΑΣ ΔΟΥΚΑΣ
 http://triklopodia.gr

diadrastika.com

Ο Κώστας Δούκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937.

Είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ, και έχει τιμηθή με το βραβείο του ιδρύματος Μπότση. Είναι απόφοιτος και διπλωματούχος Μεταφραστικού του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Έχει ασχοληθεί εμπεριστατωμένα με την αρχαιοελληνική και ιδιαίτερα με την ομηρική γραμματεία και έχει συγγράψει πολλά βιβλία, με τα οποία έχει προάγει την ιστορική έρευνα, ιδίως όσον αφορά στην εποχή κατά την οποία έζησε και έγραψε ο Όμηρος, τον οποίο ταυτίζει με τον πρωτοήρωα των επών Οδυσσέα, στηριζόμενος σε στοιχεία, που προκύπτουν από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Από τα πιο σημαντικά έργα του είναι η μετάφραση της “Ιλιάδος” και της “Οδύσσειας” με μεγίστη προσέγγιση στις ρίζες και τις λέξεις του Ομήρου, καταδεικνύοντας έτσι ότι η σύγχρονη καθομιλουμένη των Ελλήνων χρησιμοποιεί και εκφέρει με τον ίδιο τρόπο άνω του 80% των ομηρικών λέξεων αυτούσιων για να εκφρασθεί. Με το βιβλίο του “Η γένεσις του λόγου”, ο συγγραφέας αναζητεί με διεισδυτικότητα και πειστική επιχειρηματολογία την αρχή δημιουργίας της Ελληνικής γλώσσας στα βάθη των αιώνων και αποκρυπτογραφεί για πρώτη φορά αρκετές πινακίδες της Γραμμικής Β με βάσι το συλλαβάριο του Μ. Βέντρις. Από τα κείμενα που αποκαλύπτονται, προκύπτει ο μηχανισμός που ωδήγησε τους Μυκηναίους, τους Μινωίτες, τους Πυλίους κ.ά. στην επινόησι της ΓΓΒ, καταρρίπτεται ο μύθος ότι η Γραμμική Β εχρησιμοποιείτο μόνο για καταλογογραφήσεις και επιβεβαιώνεται ότι οι πανάρχαιοι Έλληνες μιλούσαν με τον ίδιο τρόπο που μιλούν οι σύγχρονοι απόγονοί τους.

Πηγή: http://www.biblionet.gr/author/11981/%CE%9A%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82_%CE%94%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%B1%CF%82

Η γλώσσα του Ομήρου είναι ζώσα και παρούσα, έτοιμη να εκφράση οποιαδήποτε έννοια σημερινή ή αυριανή. Η πεποίθησί μου αυτή με ώθησε προ δεκαπενταετίας ν’ αποδώσω στην σύγχρονη ελληνική τα ομηρικά έπη και προσφάτως σε έμμετρη απόδοσι, αφήνοντας αμετάφραστες τις περισσότερες λέξεις του ποιητού, επειδή τις ίδιες αυτές λέξεις εκφέρουμε και γράφουμε σήμερα με την ίδια προφορά και με την ίδια σημασία.
Η πεποίθησί μου, όμως, αυτή, έπρεπε να τύχη και επισημοτέρας επιβεβαιώσεως με την μορφή λεξικού, ώστε ν’ αποδειχθή του λόγου το αληθές.
Επεχείρησα λοιπόν και φαντάζομαι ότι το πέτυχα στον μέγιστο δυνατό βαθμό, να καταγράψω όλες ή σχεδόν όλες τις ομηρικές λέξεις, που περιλαμβάνονται στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια, τις οποίες χρησιμοποιούμε αυτούσιες στον γραπτό και στον προφορικό λόγο. Δοκίμασα ευχάριστη έκπληξι, διαπιστώνοντας ότι ομιλούμε και γράφουμε σήμερα 2.924 λέξεις του Ομήρου, με την ίδια έννοια και με την ίδια ορθογραφία, όπως πριν από 5.000 χρόνια.
Το καταπληκτικώτερο όμως είναι ότι, πέραν αυτών των λέξεων, η καθομιλουμένη των Ελλήνων, παρά την ολομέτωπη επίθεση των πάσης φύσεως υπονομευτών και κατεδαφιστών της, κατ’ εντολήν των γνωστών ξένων ανθελληνικών κέντρων, δημιούργησε και άλλες 12.650 και πλέον λέξεις, ώστε συνολικώς οι Έλληνες να ομιλούν και να γράφουν άνω των 15.600 λέξεων ομηρικής καταγωγής.
Αυτή η μεγάλη αλήθεια, που για πρώτη φορά έρχεται στην δημοσιότητα με το λεξικό αυτό, δικαιολογεί την λυσσώδη επίθεση που εξαπολύουν καθημερινά από τα έδρανα της Βουλής και από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως κάποιοι βουλευτές, για την προαιρετική διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών ή και την παντελή κατάργησί τους, την στιγμή μάλιστα που τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια των πλέον προοδευτικών και δημοκρατικών κρατών, εισάγουν τα αρχαία ελληνικά ως επίσημο μάθημα προς διδασκαλία στα πανεπιστήμιά τους. Είναι προφανές, ότι οι εγχώριοι αυτοί κεκράκτες, θέλουν τους νέους Έλληνες ημιμαθείς και αναλώσιμους στους επελαύνοντες νέους κτήτορες της εθνικής κυριαρχίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Πηγή: https://www.politeianet.gr/books/9789605225155-doukas-kostas-pelasgos-lexiko-15500-279973

Για όσους επιθυμούν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την παλαιότητα του Ομήρου (σύμφωνα με τις απόψεις του Κώστα Δούκα) μπορούν να μελετήσουν και σχετικό άρθρο στην ιστοσελίδα:

https://nikiana.wordpress.com/2009/05/18/8976/