…Και λέγεται ότι ο Φίλιππος, αφότου µυήθηκε την ίδια εποχή
µε την Ολυµπιάδα στα µυστήρια της Σαµοθράκης όντας ακόµη νέος ο ίδιος και
Μουσείον Βαλτιμόρης Η.Π.Α.
εκείνη ορφανή, την ερωτεύτηκε και κανόνισε αµέσως τον γάµο, αφού έπεισε τον αδελφό της Αρύµβα. Η νύφη λοιπόν πριν από τη νύχτα κατά την οποία ολοκληρώθηκε ο γάµος, ονειρεύτηκε πως, αφού ακούστηκε βροντή, κεραυνός έπεσε πάνω στην κοιλιά της και από την πληγή που δημιουργήθηκε άναψε µεγάλη φωτιά με δυνατές φλόγες που πηγαίνοντας παντού στο τέλος έσβησαν. Και ο Φίλιππος, µετά τον γάµο, ονειρεύτηκε ότι έβαλε ο ίδιος σφραγίδα στην κοιλιά της γυναίκας. Το έµβληµα της σφραγίδας, όπως νόµισε, είχε τη µορφή λιονταριού. Οι µάντεις οδηγήθηκαν από το όραµα στο να υποπτευθούν ότι ο Φίλιππος έπρεπε να προσέχει περισσότερο τα σχετικά µε τον γάµο του. Ο Αρίστανδρος από την Τελµησσό είπε ότι η γυναίκα ήταν έγκυος, επειδή καµιά σφραγίδα δεν αποτυπώνεται πάνω σε κάτι άδειο. Και ήταν έγκυος σε παιδί τολµηρό και µε χαρακτήρα όπως του λιονταριού. Επιπλέον ο Φίλιππος είδε κάποτε ένα ερπετό να
(μουσείον Λούβρου Παρίσι)
βρίσκεται τεντωµένο δίπλα στην Ολυµπιάδα που κοιµόταν. Και τούτο µάλιστα λέγεται ότι µείωσε περισσότερο απ’ όλα τον έρωτα και τις περιποιήσεις του Φίλιππου, ώστε να µην πηγαίνει πια πολλές φορές για να κοιµηθεί δίπλα της, είτε επειδή φοβόταν κάποια µάγια πάνω του και δηλητήρια από τη γυναίκα, είτε απέφευγε την επαφή επειδή πίστευε ότι αυτή ήταν σύντροφος κάποιου ανώτερου όντος.
Υπάρχει όµως και άλλη ιστορία σχετικά µε αυτά: ότι όλες οι γυναίκες από εκείνα τα µέρη, ήταν εθισµένες στις Ορφικές τελετές και στα όργια του ∆ιονύσου από τα πολύ παλιά χρόνια, µε την ονοµασία Κλώδωνες ή Μιµαλλόνες, και µιµούνταν µε πολλούς τρόπους τα έθιµα των Σιδωνίων γυναικών από την Θράκη, στην περιοχή γύρω από τον Αίµο, από τις οποίες φαίνεται προήλθε η λέξη «θρησκεύειν» στον εορτασµό των μεγάλων τελετών. Η Ολυµπιάδα όµως, που ενθουσιαζόταν περισσότερο από τις άλλες µε τις θεϊκές γνώσεις και εκτελούσε τις εµπνεύσεις, συνήθιζε να διασκεδάζει τις παρέες µε µεγάλα εξηµερωµένα φίδια, τα οποία πολλές φορές βγαίνοντας από τον κισσό και τα κάνιστρα των µυστηρίων, τυλίγονταν στα ραβδιά και τα στεφάνια των γυναικών και τροµοκρατούσαν τους άνδρες.
Μουσείον Βερολίνου
Ο Φίλιππος όµως, µετά από όσα είδε, λένε οτι έστειλε στους ∆ελφούς τον Χαίρωνα τον Μεγαλοπολίτη, ο οποίος έφερε χρησµό από τον θεό, µε την εντολή να θυσιάζει στον Άµµωνα και να σέβεται τούτον τον θεό περισσότερο απ’ όλους. Και πως θα χάσει εκείνο το µάτι του, µε το οποίο είδε, από τη χαραµάδα της πόρτας, τον θεό, όταν κοιµήθηκε µε την γυναίκα του, µε τη µορφή ερπετού. Η Ολυµπιάδα, όπως λέει ο Ερατοσθένης, αποχαιρετώντας τον Αλέξανδρο για την εκστρατεία και λέγοντας σ’ αυτόν µόνο το µυστικό της γέννησης του, τον παρότρυνε να συµπεριφέρεται αντάξια της καταγωγής του.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ – ΚΑΙΣΑΡ
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ (45 -120) ήταν Έλλην ιστορικός, βιογράφος και δοκιμιογράφος . Γεννημένος στη μικρή πόλη της Χαιρώνιας, στην Βοιωτία, πιθανώς κατά τη διάρκεια της βασιλείας
του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κλαυδίου.
Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Χαιρώνια, όπου λέγεται ότι μυήθηκε στα μυστήρια του Απόλλωνος. Ήταν πρεσβύτερος των ιερέων του Απόλλωνος στο Μαντείον των Δελφών, (βλ. Ηθικά 792F) όπου ήταν υπεύθυνος για την ερμηνεία των χρησμών της Πυθίας, αξίωμα που κράτησε για 29 έτη έως τον θάνατό του. Έζησε μια ιδιαίτερα δραστήρια κοινωνική και πολιτική ζωή, κατά τη διάρκεια της οποία παρήγαγε ένα απίστευτο σώμα κειμένων, που επιβίωσαν ως την εποχή μας.
Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ