29 ΜΑΙ 2017 ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ ΠΛΑΤΩΝΟΣ (μάθημα 15ον και 16ον) Ομιλήτρια Άννα Χ. Μαρκοπούλου
(Δρ. Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου της Σορβόννης)
Συνοπτική παρουσίαση 15ου μαθήματος
Ο Αριστόδημος λαμβάνει την θέση του στο “Συμπόσιον” των θείων νόων και καθίσταται “σύνδειπνος” των θεών. Με αυτήν την έννοια, ο Αριστόδημος ομοιούται με τους θείους νόες, προκειμένου να μετάσχει, όπως και αυτοί, ακίνητος στον νοητό κόσμο των Ιδεών. Ο Αριστόδημος, αφού κριθεί άξιος να παραστεί στο “Συμπόσιον” του νοητού κόσμου, δοκιμάζεται έως την τελευταία στιγμή, εφόσον ερωτάται εάν διατηρεί στην μνήμη του τον τελικό στόχο, δηλαδή την ανάμνηση της αναλογικής ομοιότητος που υφίσταται μεταξύ της ψυχής του και της Ιδέας από την οποία προέρχεται. Στο “Συμπόσιον” των θείων νόων όλοι είναι ξαπλωμένοι. Σε αυτό το πλαίσιο, η “κατάκλισις” είναι εικόνα της “στάσεως”, δηλαδή της δυνάμεως της παραμονής των θείων νόων στο νοητόν πεδίον, ενώ ταυτοχρόνως δηλοί την “εύροια βίου”, δηλαδή τον ευδαίμονα βίον των θεών.
Συνοπτική παρουσίαση 16ου μαθήματος
Ο Σωκράτης καθυστερεί να παραστεί στο “Συμπόσιον”, γιατί προετοιμάζεται να εκφέρει, μέσω της Διοτίμας, ένα “δαιμόνιο λόγο” που θα ενώσει τον “ασώματο”, δηλαδή τον νοητό κόσμο των Ιδεών με τον αισθητό κόσμο. Οι νόμοι που διέπουν αυτήν την διαμεσολάβηση είναι δύο: Το “Μέτρον” και η “Συμμετρία” μέσω των οποίων θα επιτευχθεί η άριστη “Μείξις” του κόσμου των Ιδεών με τον αισθητό κόσμο. Το “Μέτρον” και η “Συμμετρία”, γεννούν το “Κάλλος” στον Κόσμο των Ιδεών, το οποίο προσδίδει δύναμη στην Ιδέα του Αγαθού. Υπό αυτό το πρίσμα, η δύναμις της Ιδέας του Αγαθού ενυπάρχει στην φύση του “Κάλλους”, ως αρετή, η οποία, με την σειρά της, προσδίδει στο σύνολο των όντων, την δύναμη της υπάρξεως.