ΤΡΙΤΗ 19 ΔΕΚ 2017 19:30 Ομιλήτρια Δρ. Άννα Χ. Μαρκοπούλου ΘΕΜΑ: ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ ΠΛΑΤΩΝΟΣ μάθημα 31ον και 32ον
Συνοπτική παρουσίαση 31ου μαθήματος Λόγος του Αριστοφάνους – Γ΄ μέρος :
“Συμπόσιον”, στ. 191d-192d7
Στο τρίτο μέρος του λόγου του, ο Αριστοφάνης περιγράφει τον βίο των ψυχών που έχουν χωρισθεί στα δύο, είτε σε άρρεν και θήλυ, είτε σε άρρεν και άρρεν είτε, τέλος, σε θήλυ και θήλυ, και τα οποία συμβολίζουν τον ένσαρκο βίο της ψυχής. Σε αυτό το πλαίσιο, τα μειράκια, δηλαδή οι νέοι που προέρχονται από τους άρρενες, συμβολίζουν τον περιττό αριθμό που εκπτύσσεται από την μονάδα, οι εταιρίστριες, δηλαδή οι γυναίκες που προέρχονται από τις γυναίκες, συμβολίζουν τον άρτιο αριθμό που προέρχεται από την αόριστο δυάδα, ενώ, τέλος, οι άνδρες ή οι γυναίκες που προέρχονται από το αρρενόθυλυ γένος, συμβολίζουν τον αριθμό τρία, που προέρχεται από την μείξη της μονάδος με την αόριστο δυάδα. Από το γένος των μειρακίων θα προέλθει το γένος των βασιλικών ανδρών που θα ασκήσουν την πολιτική, που ορίζεται από τον Πλάτωνα ως βασιλική τέχνη. Υπό αυτό το πρίσμα, το έργο του πολιτικού αναδεικνύεται ως το κατ’ αναλογίαν έργο του υφαντουργού. Με άλλα λόγια, ο πολιτικός αναδεικνύεται ως ένας υφαντής, που θα καταφέρει να συνυφάνει διαλεκτικά τους δύο χαρακτήρες πολιτών, τους σκληρούς και ανδρείους, που συμβολίζονται από το στημόνι και τους μαλακούς και σώφρονες που συμβολίζονται από το υφάδι. Με αυτήν την έννοια, μέσω της πολιτικής τέχνης, θα επιτευχθεί η άριστη μείξις της πολιτείας, η οποία συμβολίζεται από τον πέπλο της Αθηνάς που υφαίνει ο πολιτικός, γεγονός που, με την σειρά του συμβολίζει την αφανή διοίκηση της πολιτείας από την σοφία της Αθηνάς. Σε αυτό το πλαίσιο, θα επιτευχθεί την άριστη διανομή του νου, δηλαδή του νόμου, την οποία θα πραγματοποιήσει ο πολιτικός, που θα καταφέρει να συνάγει τα πολλά, δηλαδή τους διαφορετικούς και αντίθετους χαρακτήρες των πολιτών σε ένα, έτσι ώστε να επιτύχει την άριστη μείξη, που συμβολίζει ο πέπλος της Αθηνάς-Σοφίας.
Το βίντεο του μαθήματος στον σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=PA6OtNKdeio&feature=youtu.be
Συνοπτική παρουσίαση 32ου μαθήματος Λόγος του Αριστοφάνους – Δ΄ μέρος :
“Συμπόσιον”, στ. 192d8-193e1
Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος του λόγου του, ο Αριστοφάνης περιγράφει τον λόγο του Ηφαίστου, ο οποίος ρωτά τις ψυχές που έλκουν την καταγωγή τους από τον ήλιο, τι θα γινόταν αν, μέσω της σφυρηλάτησης και της συντήξεως των δύο μερών σε ένα, τους εξασφάλιζε έναν κοινό βίο τόσο στον ένσαρκο βίο τους όσο και στον Άδη. Τους εφιστά, όμως, την προσοχή, αν πράγματι επιθυμούν αυτήν την ένωση, γιατί, σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα μπορούν να χωρισθούν εκ νέου. Στην συνέχεια, ο Αριστοφάνης ανακεφαλαιώνει και διευκρινίζει ακόμη περισσότερο την φύση του Έρωτος. Το αίτιον της γενέσεως του έρωτος συνοψίζεται στην επιθυμία της ενσάρκου ψυχής να επιστρέψει στην αρχαία φύση της, δηλαδή, στην άσαρκο κατάστασή της. Αυτή ακριβώς την επιθυμία συμβολίζει η καταγωγή του Έρωτος, εφόσον αυτός είναι γιός του Πόρου, που εκφράζει την πληρότητα της ασάρκου ψυχής, η οποία είναι ακριβώς το αντικείμενο της επιθυμίας της μητέρας του Έρωτος, της Πενίας. Η Πενία συμβολίζει την επιθυμία της ενσάρκου ψυχής να επιστρέψει στην άσαρκο κατάστασή της κατά την οποία ήταν πλήρης και αυτάρκης. Στην συνέχεια, ο Αριστοφάνης αναδεικνύει την αρετή της ευσέβειας, από την οποία θα πρέπει να διακατέχεται η ένσαρκος ψυχή, προκειμένου να μην υποστεί τον τιτανικό μερισμό που προκαλεί η βύθισή της στην ύλη. Σε αυτό το πλαίσιο, εάν η ένσαρκος ψυχή ακολουθήσει τον ουράνιο έρωτα, τότε, δεν θα απειληθεί από τον κίνδυνο του μερισμού, αλλά θα καταστεί φίλη με τον θεό, με τον οποίον, έκτοτε, θα έχει την δυνατότητα της επικοινωνίας και της συνδιαλλαγής. Με αυτήν την έννοια, η ένσαρκος ψυχή θα καταφέρει να ανεύρει το άλλο της μισό και να γίνει ολόκληρη και, ως εκ τούτου, θα καταστεί ικανή να διάγει έναν Κρόνιο βίο, καθ’ ομοίωσιν της ασάρκου ψυχής.
Το βίντεο του μαθήματος στον σύνδεσμο: